فیلمنامه کوتاه سفید مایل به سیاه

قسمتی از فیلمنامه

دختر کنار سفره‎ی صبحانه نشسته است، چشم‏هایش را بسته است و انگشت‏هایش را بهم نزدیک می‎کند.
** دختر: (زمزمه) زنگ بزنم، بزنم، بزنم...
انگشتان بهم نمی‎خورند.
** دختر: می‏دونستم. اگه زنگ بزنم بهم میگن بچه ننه. میگن دو ساعتم طاقت نیاوردی تنها باشی. اصلاً من چی کار به اونا دارم. خودم حاضر میشم.