تئاتر بانوی زیبای من

قسمتی از نمایشنامه

الیزا : برو کشکتو بساب. اینقدر واس ما فقیر بیچاره ها قمپز نیا.
هیگینز : حرف نزن ، فریاد جنون آمیز نزن یا اصلا حرف نزن یا برو بساتتو جای دیگری پهن کن.
الیزا : مام اگه عقشمون باشه حق داریم مث تو اینجا باشیم.
هیگینز : زن ، کسی که این حرفای زشتو و منزجرکننده رو می زنه حق نداره هیچ کجا باشه. حق نداره اصلا زنده باشه. این نکته رو فراموش نکن که تو انسانی ، روح داری و از نعمت قدرت بیان برخورداری. فراموش نکن که زبان ملی تو زبان شکسپیر، زبان میلتونه ، زبان انجیله ، نه این زبان. تو قدقد می کنی. مثل مرغی که تخم می ذاره.
الیزا : اَاَاَاَااووو . . .
هیگینز : ( با نگاه به الیزا) این موجودو با این طرز بیان نفرت انگیزش می بینید؟ تا آخر عمرش در این زباله دانی ها می ماند ولی من بعد از شش ماه می تونم اینو به عنوان یک بانو در یک مهمانی جا بزنم حتی می تونم به عنوان یک ندیمه یا منشی براش کار پیدا کنم. البته وقتی بیانش درست شد.